Κρυφτό κάτω απ’τη γη
demon September 26th, 2009
Οι λέξεις με προδίδουν…
Την κοπανάνε μία προς μία από το κουτί της ψυχής μου.
Με κόπο τις κέντησα μέσα στο μυαλό μου, μ’ευκολία αυτές ξεγλυστρούν, βουτώντας στα νερά της λήθης.
Ας είναι απλώς ένα παιχνίδι των κεραυνών…
Πηγή εικόνας: lethalnightmarez.deviantart.com
Άνοιξε διάπλατα το κουτί του μυαλού σου… Άσε τις λέξεις να πετάξουν, να φύγουν… Πριν το κλείσεις όμως κοίταξε στον πάτο και θα δεις αυτές που έμειναν… Εκείνες που έχουν βάρος και βάθος και αξία και δεν φεύγουν με καμία δύναμη… Αυτές που είναι κεντημένες με ατσάλινες κλωστές και δε μπορεί τίποτα να τις τσακίσει….Αυτές λαχταρούμε όλοι…
Καλώς ήρθες Γιάννα. Καθυστερημένα σε τσίμπησα… Οι λέξεις βλέπεις. Απεργούσαν, όπως και ο ελεύθερός μου χρόνος. Να περνάς, να ακουμπάς σκέψεις. Εγώ… θα κεντάω, τώρα τι από αυτά θα λάμπουν…
Καλό βράδυ.