Βλεφαρίζοντας στον πάγο
demon May 19th, 2008
Κύκλος όμορφος. Αρμονικός. Με καμπύλες και μπόλικο νερό να σκεπάζουν, να γεμίζουν, να καθρεφτίζουν. Να ρουφάνε οποιαδήποτε παραφωνία του γήινου κόσμου. Να στέλνουν πίσω οποιοδήποτε ζηλόφθονο βλέμμα φτάσει μέχρι την επιφάνεια.
Καμπύλες και νερό που κρατούν και μεταμορφώνουν σε κυματισμούς και κυκλικές δονήσεις οτιδήποτε καθάριο, αγνό, ευτυχισμένο τα ακουμπήσει.
Νερό. Εσωτερικό. Ύπουλο. Που ξερνά αλάτι και πληγές. Που γλείφει το παρελθόν και τις ρώγες που προεξέχουν από τις προτάσεις της καρδιάς.
Νερό τριγύρω, νερό και μέσα.
Είμαι αυτό που δεν αντέχω;
Έχω νερό κι όμως μπορεί να με σκοτώσει. Αν το αφήσω να ξαναμπεί μέσα μου.
Μην αφήσεις να σου φύγει αυτό που έχεις. Αυτό, με το οποίο γεννήθηκες. Αυτό που ο εαυτός σου επέλεξε να κρατήσει, για να ισορροπήσει ανάμεσα στα στοιχειά του σύμπαντος.
Και μην επιχειρήσεις να ξαναπροσθέσεις στη ζυγαριά των ρυτίδων σου ό,τι έδιωξες κάποτε. Θα είναι τρεις φορές πιο βαρύ…
αντίο τζαμένιες στάλες ~
Πηγή εικόνας: fauxto.hookephoto.com