Βελόνα – κλωστή = ζωή

demon May 3rd, 2008

Νάτη η βελόνα που με τρύπησε. Την είδες; Την ψηλάφισες; Την άφησες να σου τρυπήσει κι εσένα το δέρμα; Να σου στάξει λευκό αίμα από τα σωθικά;
Πριν μια ώρα, ο εαυτός μου με ξύπνησε. Με σήκωσε από το κρεβάτι. Με έστειλε να πλύνω τα χέρια μου. Λες και αναμένω κάτι. Κάτι που θα το αγγίξω και γι’αυτό έπρεπε τα άκρα μου να είναι καθαρά. Φρέσκα. Αμόλυντα.

Τώρα, μια ώρα και κάτι μετά, κάθομαι στο γραφείο μου. Έχω ανάψει τα τρία μου κεριά, τα έχω κρύψει πίσω από τζαμένια κουτιά και τ’αφήνω να μου φέξουν ίσα δα, για να βλέπω το πρόσωπό μου στην αντανάκλαση…

Βελόνα… κλωστή…

Η βελόνα είσαι εσύ και η κλωστή η ζωή μου.

Και προσπαθείς τώρα να περάσεις μέσα στη ζωούλα μου. (σκέψη λανθάνουσα τώρα που το ξαναβλέπω!)

Προσπαθείς να χωρέσεις εμένα στη ζωή μου.

Προσπαθείς να τρυπώσεις, να δέσεις κομπάκι, να ράψεις πάνω μου διαχωριστική γραμμή. Σαν άσφαλτος.

Πηγή εικόνας: www.dpchallenge.com

2 Responses to “Βελόνα – κλωστή = ζωή”

  1. κοκκινη κισσαon 03 May 2008 at 22:27

    διαβάζοντας τούς στίχους σου θυμήθηκα ένα στίχο του Σεφέρη”θεοί!πώς αγωνίζεται η ζωή για να περάσει ,θάλεγες φουσκωμένο ποτάμι από την τρύπα βελόνας”

    οι δικοί σου demon ,σαν ξυράφι,κάποιες φορές χαράζουν.
    κι ας είναι ριγμένοι στήν άσφαλτο…

  2. demonon 03 May 2008 at 23:22

    αποδέχομαι το κοπλιμέντο, Κόκκινη Κίσσα. το ξυράφι χαράζει το αόρατο…

Trackback URI | Comments RSS

Leave a Reply