Αντέχεις να σε καταλαβαίνεις;
demon February 27th, 2008
Πόσο ειλικρινής είμαι με τον εαυτό μου;
Σκεφτόμουν πώς να το διατυπώσω αυτό. Αν έγραφα σε δεύτερο ενικό, θα νόμιζες πως αναφέρομαι σε σένα. Ναι, σε σένα! Όχι μωρέ. Ας πούμε ότι μιλάω για μένα. Έτσι, αόριστα.
Πόσο παίζω; Πόσο λέω αυτό που θέλω; Πόσο ξέρω τι θέλω;
Πόσο είμαι καλά; Πόσο θέλω να είμαι καλά;
Λες «όχι» στον άλλο, κι όμως θες να σε διεκδικήσει. Θες να τρέξει ξοπίσω σου, να σε σταματήσει, να σε παρακαλέσει. Θες να αιστανθείς ότι τον έχεις κατακτήσει. Αποκτήσει…
Λες πως θες την ελευθερία σου, κι όμως έχεις ανάγκη να εκπλαγείς και ν’ακούσεις το «είσαι δική μου, δε θα πας πουθενά, εδώ θα μείνεις!».
Λες πως δε σ’αρέσουν οι άνθρωποι που ζηλεύουν. Πως αφυκτιάς. Κι όμως, γαμώτο, που και που θες ο άλλος να τσιμπηθεί. Να ενοχληθεί τρυφερά. Να σκεφτεί πως, ναι, ε, ίσως και να υπάρχει η περίπτωση να σε χάσει. Κάποτε…
Στον εαυτό σου τ’ομολογείς; Στον εαυτό σου… του αναγνωρίζεις το δικαίωμα να είναι πιο άνθρωπος από ό,τι νομίζεις;
Αφήνεις τον εαυτό σου, τις στιγμές, την καρδιά και τις αδυναμίες σου, να κοιταχτούν στον καθρέφτη; Κατάματα;
Ή το βλέμμα σου είναι τόσο περήφανο, που δε σκύβει ποτέ λίγο, πολύ λίγο μωρέ, να κοιτάξει μερικά χιλιοστά πιο κάτω, την ψυχή;
Πηγή εικόνας: www.firelily.com
οκ παιδιά σε μένα το λέει, μη αναρωτιέστε που πάει :Ρ
όλα σωστά και όλα όσα λες ισχύουν. Αλλά αφού υπάρχει αυτή η αδυναμία… να θες ο άλλος να τα κάνει όλα αυτά χωρίς εσύ να τα διεκδικήσεις, και το βλέπεις και το συνειδητοποιείς το παράλογό σου, τι παραπάνω να κάνεις;
Ναι είσαι άνθρωπος, είσαι περίεργος, είσαι αδύναμος και λειτουργείς υστερόβουλα αν και ενοχικά. Και ναι τα παραδέχεσαι όλα αυτά χωρίς να θες να τα αλλάξεις. Τι μένει μετά; Να τα αποδεχτεί ο άλλος; Να αλλάξεις ενώ δεν θες; Μονόδρομος είναι λίγο.
Απλώς, καταφέρνει χωρίς πολλά-πολλά να μας μπερδέψει ο ίδιος μας ο εαυτός. Λες… θα είμαι αληθινός. Θα είμαι ειλικρινής. Σε μένα τουλάχιστον. Κι εκεί που, εγώ τουλάχιστον, μου λέω: “εσύ δεν έχεις ανάγκη κανέναν”… τσουπ… φυσικά κι έχω ανάγκη. Γιατί θέλω να έχω και γιατί έχω! Νομίζω. Ή μου λέω πως δε θέλω ο άλλος να με κυνηγήσει κι όμως κάθε φορά που το κάνει με γλυκαίνει αφάνταστα…
Ξέρω ‘γω τι σκατά.
Παράνοια (αγαπημένη μου λέξη!)
*
Συνεχίζεις ΄ν’ αναρτάς υπέροχες φωτογραφίες.
Το “δεν χρειάζομαι κανέναν” είναι καθαρή αυτοάμυνα.
Δεν είναι το θέμα αν θα χρειαστείς κάποιον, είναι το πόσο θα στηρίξεις αυτήν την αναγκη σου στον άλλο. Μάλλον το οτι θα πρέπει να την προσωποποιήσεις ενώ το προσωπο συνήθως δνε είναι κάτι σταθερό.
Οι σχέσεις φτιάχνονται και χαλάνε, τα φλερτ σπάνια κρατάνε λίγο παραπάνω, η ταχύτητα της ανθρώπινης επαφής συνεχώς αυξάνει και φθίνει σε ουσία.
Οπότε ή η ανάγκη σου αλλάζει χίλια πρόσωπα και ταυτότητες ή καταφευγεις στην αυτοάμυνα και είσαι μάγκας αν έχεις και πλήρη συνειδηση.
Σ’ευχαριστώ… μολυβούπολη!
Μαλινάκι θα σου πω αύριο λοιπόν τι παίζει με μένα και το κεφάλαιο “ανεξαρτησία”. Αν σ’ενδιαφέρει.
Ίσως να το γράψω, γιατί για post, ολόκληρος τόμος θα μου βγει.
Μόνο τούτο για απόψε: στ’αλήθεια δεν είναι αυτοάμυνα. Καλώς ή κακώς έτσι μεγάλωσα αλλά έτσι ήμουν κιόλας. Όσο μπορεί να θέλω την ανθρώπινη επαφή, σαν το ζώο, τόσο θέλω και τον εαυτό μου, ανέπαφο. Μου αρκώ σε ένα τρομακτικά μεγάλο ποσοστό……………
(τα ‘πα όλα;)
το πες. Να νιώθεις πως ανήκεις όντας ανεξάρτητη. Σε νιώθω απόλυτα
Άντε άργησες! Καλό βράδυ
Δε μπορεις ποσο ζηλευω σε μια σχεση…
Τοσο πολυ που καμμια φορα το θεωρω υγειες.
Η δηκια μου ζηλια απορρεει επειδη δεν εχω τιποτα σιγουρο ομως…
Καληνύχτα… μεγάλες ανάσες μικρή χασούρα.
So… αν κατάλαβα καλά, ζηλεύεις αγγελάκι. Πολύ. Γιατί, ποιος έχει κάτι σίγουρο; Συμβόλαιο ζωής; Επιθυμία ζωής; Νομίζεις ότι ακόμη κι αυτά δε λήγουν ποτέ; Όχι, προσωπικά δε θεωρώ υγιή τη ζήλεια. Δεν τη θεωρώ καν συναίσθημα. Κι αν έτσι, για αλλαγή, προσπαθήσεις να μη ζηλέψεις; Το πάρεις πολύ… στο παρόν το πράγμα;
Xmmm…na kati pou prepei sigoura na suhthsoume apo konta!
Epeidh pisteyw oti me sokolatenia gluka kai 8ermosifwnes den 8a einai kaneis “edw”,sas kalhnuxtw!
Ta filia mou,aneksarthta kai zhliarika mazi…
Πασχάλη μουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ! Καλά είδα σχόλιο και μου ήρθε να σου κάνω γουτσου γουτσου πρωινιάτικα! χαχαχαχαχα
Καλημέρα λαέ της μπλογκόσφαιρας!
Άλλος που ζηλεύει… Ρεεε
Lol
Γεια σου ρε Μαλινάκι με το βήχα σου. Άσχετο
περνάει σιγά σιγά μην μου αγχωνεστε! Η παρέα μου έκανε δήλωση οτι αν δνε έχω γιάνει πλήρως μέχρι το τριήμερο δνε με παιρνει Πάτρα. Ποιος τα χάνει αυτά; Καλημέρααααααααααα
Πάτρα; Θα μασκαρευτείς; Ε ρε γλέντια. Άντε, πάρε το Inhaler και το σιρόπι παραμάσχαλα και ξεκίνα εισπνοές. Όλα μαζί.
Θα μασκαρευτώ, πάντα μασκαρεύομαι. πρόβα τζενεράλε το σάββατο :Ρ μπορεί και αύριο
loool!!!Kala,exasa goutsou-goutsies?Ftou!
Epeidh ki egw 8a ntu8w katitis,feugw,paw na parw stolh!
Ta filia mou,Patrina (kata nou,giati egw mallon 8a paw Ksan8h…)
Και τι θα…. γίνεις;
Έτσι, έτσι. Ξαμοληθείτε… Άντε, μπας και τρομάξετε κανέναν.
δες σχετικό ποστ στο blog μου. Σκέφτομαι πως κακώς το ανακοίνωσα τι θα ντυθώ. Θα αναγνωρίζομαι εύκολα στο πλήθος :Ρ
Poios 8a tromaksei,bre,an dei kapoion na einai ntumenos pita-guros h hamburger?Eidika me thn “olo empistosynh” fatsa mou?Xixi!
Ta filia mou,stoli-smena!!!
Ναι, αλλά πάω στοίχημα ότι δεν κρατιόσουν!
Ειδικά με τη δική σου φάτσα, ναι, θα θέλουν όλες οι γκόμενες της περιοχής ένα… κομμάτι σου.
το πιο πετυχημένο θα είναι σοκολατάνθρωπος από την διαφήμιση της axe.
Δεν κρατιώμουν γιατί είχα μόλις βρει και τι θα ντυθώ.. τώρα το ξανασκέφτομαι να μην το έλεγα 😉
Ε, άλλαξέ το. Εξέπληξέ μας.
Υ.Γ. Δε μ’αρέσει καθόλου η συγκεκριμένη διαφήμιση. Too Much
Σαν διαφήμιση ούτε εμενα μ αρέσει αλλα σκέψου αν δεις έναν τέτοιο στο δρόμο πως θα αντιδράσεις; Έχω και δευτερη εναλλακτική αλλα έχω ξαναντυθεί πρόπερσι έτσι. Είπα να κάνω κάτι διαφορετικό. Ή άλλη πρόταση που έπεσε απ την παρέα είναι να με ντύσουν Ζωζώ Σαπουντζάκη! ΈΛεος!
Θα βγάλεις μπούτι, θα βάλεις γούνα και θα φορέσεις ρυτίδες και μαύρο, γυαλιστερό μαλλί;
τα φιλιά μου ασχολίαστα…. yuck, yuck