Με ξύπνησαν οι ψιχάλες σου
demon October 2nd, 2008
Καλή μέρα Άρχοντα Ουρανέ. Δηλαδή τώρα πλάκα μου κάνεις; Σκαρφίστηκες όλο αυτό το μισάωρο –και ούτε- χαμό βροχής, για να με σηκώσεις από το κρεβάτι; Κατά τις 09:00 άνοιξαν οι ουρανοί κι εγώ μέσα στη νύχτα μου, έβαλα παντελονάκι και φανελάκι και ξεχύθηκα στη βεράντα. Τις γάτες είχα στο μυαλό μου. Μη γίνουν μούσκεμα. Γιατί μέχρι να μου αλλάξουν τεντόπανο, είμαστε εκτεθειμένοι! Μπάζουμε από παντού!
Αν δε μου θύμιζες πως είμαι γυμνή, έτσι θα ‘βγαινα μέσα στην τρέλα μου. «Σιγά. Δε θα πάθουν τίποτα. Γατιά είναι», να σκούζεις εσύ και να με θυμώνεις ακόμη παραπάνω.
Ε, τελικά, τα γατιά δε βράχηκαν. Βράχηκα εγώ! Προβλέψιμο…
Οπότε τώρα έχω φτιάξει κακάο με γεύση πορτοκάλι –το καλύτερο!-, έχω βάλει καλτσάκια κοντά και ενημερωτικό ραδιόφωνο και ζεσταίνω το δικό μου τρίχωμα!
Καλή μέρα Ουρανέ. Κάτσε φρόνιμα… Αν και, δεν έχω πρόβλημα να ξανανοίξεις τη βάνα, αν σε πιάσει ακράτεια. Μόνο να είμαι μέσα ε; Και, ρίξε ρε φίλε κι εσύ μια προειδοποιητική.
Πηγή εικόνας: ojosverde.deviantart.com
Κακάο με γεύση πορτοκάλι… γιαμι γιάμι…
Εβγαλε ήλιο.. εδώ και να τώρα πάλι συννέφιασε…ο καιρός…
γιατί στην πραγματικότητα μου την πέρασα την καταιγίδα το πρωί και τώρα έχει έναν ήλιο να με το συμπάθιο…
Καλό απόγευμα
Μάνια μου, ναι! Υπάρχουν μέρες που το έξω λίγο ρόλο παίζει στο μέσα. Κι άλλες που, ο Ουρανός είναι ικανός να φτάσει μέχρι το μεδούλι σου.