blog +Ο- σφαιρα

Ιντερνετική αναρχία… “Παίζουμε κρυφτούλι στο ταβάνι;”

Πειραγμένο, άσε με να πιάσω τα βυζιά σου.

Είναι απαίσια αυτή η λέξη.

Και πως θες να τα λέω μωράκι μου; Στήθια; Τελείως αντιερωτικό.

‘Οχι, στήθος!

Μόνο εσείς τα λέτε έτσι.

Α, έχω μπλέξει με 3χρονο.

Και πολύ λες.

Χιονάκι…

Σου είπα καλημέρα; Ότι σε θέλω;  Έχει πάει απόγευμα βέβαια, αλλά μόλις σηκώθηκα. Το κινητό μου χτύπησε στις 10:30. Πολύ νωρίς για Κυριακή, πολύ νωρίς και για καθημερινή. Ένας φίλος ήθελε να μάθει αν ισχύει το σχέδιο για μπιλιάρδο. Φυσικά.

Έχω αγχωθεί τώρα. Η ώρα περνά απειλητικά και πρέπει να αγοράσω “Καθημερινή”. Κι αν δε βρω;

Μωρό μου είσαι big tease.

Τι σημαίνει αυτό; Big teaser είμαι.

Όχι, εμείς το λέμε έτσι. Tease.

Δηλαδή το θηλυκό πειραχτήρι;

Όχι. Όταν με καβλώνεις και μετά με αφήνεις στα κρύα του λουτρού.

Θα ετοιμαστούμε;

Γιατί;

Για να πάρουμε εφημερίδα.

Δε χρειάζεται να ετοιμαστείς εσύ. Θα πεταχτώ εγώ με τη μηχανή μέχρι την πλατεία.

Ok, αλλά αυτό που μου είπες είναι αρνητικό, right;

Για τους άντρες ναι, για τις γυναίκες όχι.

Γιατί για τις γυναίκες όχι;

Γιατί οι γυναίκες θέλετε να μας έχετε έτσι. Ποιος άντρας όμως θέλει να είναι φτιαγμένος και μετά τίποτα;

Καλά, πήγαινε εσύ τώρα στο περίπτερο… Σ’αγαπώ.

Εκπληκτικό φως. Στις Κυριακές αρμόζει. Σε προϊδεάζει για περπάτημα, ένα ζεστό κακάο, κάτι να τσιμπήσεις έξω σε κάποιον πεζόδρομο και το βραδάκι νωρίς θέατρο. Και μετά κάποιο καλό εστιατόριο στο Γκάζι, στο Μεταξουργείο ή στον Βοτανικό για κουβέντα, πολλά γέλια και το συναίσθημα ότι βρίσκεσαι με ευχάριστους, δικούς σου ανθρώπους.

Έχω βάλει να με γεμίσει το “Love conquers all”… Deep Purple. Κομμάτι για Κυριακή.

Καλή συνέχεια -

Πηγή: www.geocities.com/eyenetgr/links.html

“Get away… Holy Diver… Dio να τραγουδά στο Media Monkey, καταρρακτώδης βροχή έξω από τα στόρια μου, το περίγραμμα του γραφείου να είναι καλυμμένο από δεκάδες κόκκινα κεράκια, το φως από το laptop να φτιάχνει τεχνολογική ατμόσφαιρα και το air condition πάνω από το κεφάλι μου να φυσά θερμό αέρα, σα προστατευτικό, στους τοίχους.

Τι να κάνω απόψε; Μέσα στα ζεστά με μια πίτσα στο χέρι και μπόλικο κρασί για το λαρύγγι μου ή έξω για μπιλιάρδο, Πατήσια, και μετά σε κάποιο χειρουργικά φωτισμένο πλαστικό χώρο για ένα σνακ στα πολύ γρήγορα;

Θα μου μαγειρέψεις; Ή να σου δώσω άδεια απόψε; Δικαούσαι μια φορά την εβδομάδα να απέχεις από τις κουζινικές σου υποχρεώσεις. Να φτιάξω γλυκό; Τι θες; Κάτι με σοκολάτα;

Χτες είμασταν στο Ploughman, στα Ιλίσια, αποφασισμένοι να μεθύσουμε. Ή τουλάχιστον κάποιοι από την παρέα ήταν προετοιμασμένοι ψυχολογικά για να κραιπαλιάσουν με τα βελάκια στο χέρι, στο πάνω επίπεδο. Μια φορά χτύπησα κέντρο κι αυτό, με το αριστερό!

Πριν, είχαμε πάρει τη δόση μαλακίας μας, έχοντας “δει” το “Superbad”, μια μπούρδα ολκής, τελείως αγορίστικη με απίστευτα γελοία ερωτικά αστεία, τύπου “Θα τη μεθύσω και θα την πηδήξω ή τουλάχιστον θα τον τρίψω στο πόδι της”. Τρία τσογλανάκια σε μια τυπική Αμερική των τριών τετραγώνων: σχολείο, σπίτι, δρόμος. Γκροτέσκ σκηνικά, που κάποια στιγμή, ε, ναι, σε γαργαλάνε.

Τελικά μέθυσα χτες; Πες μου! Ξέρω ότι από ένα σημείο κι έπειτα, έριχνα τα βελάκια στο γάμο του Καραγκιόζη. Πρέπει να άφησα το στίγμα μου και στην τζαμαρία πάνω από το στόχο. Αυτή που έχει μερικά τρόπαια.

“Όχι, δε μέθυσες ακριβώς, αλλά όντως τα βελάκια τα πέταγες όπου να ‘ναι.” Εντάξει και τι άλλο έκανα χτες; Σε έφτιαξα…, αυτό το θυμάμαι με λεπτομέρειες.

 ”Ναι, το οποίο το κάνεις εύκολα, γρήγορα και όποτε θες.” Αυτό είναι το νόημα.

“Runaway, runaway”. O media πίθηκος σολάρει τώρα στο “Don’t talk to strangers”. Τελικά τι θα φάμε;