ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ!
demon December 19th, 2008
Όχι επειδή δε θέλω, αλλά επειδή δε με αφήνουν. Μου κλείνουν το δρόμο, μου πετάνε τα σκουπίδια τους, με εξευτελίζουν, με ντύνουν πασχαλίτσα, σκαντζόχοιρο, λάστιχο.
Κι όμως, μου μιλάνε σα να με ξέρουν. Και μου ζητάνε πράγματα. Και θέλουν να με γεμίζουν τύψεις.
Κι όμως, δε με αφήνουν να είμαι εδώ. Δε μου δίνουν κι εμένα ένα νταμάκι πάνω στο ταμπλό.
Άραγε πως ένιωσε η μπατσίνα, όταν την έγδυναν οι νεαροί σε κείνο το μετρό; Όταν την υποχρέωσαν να βγάλει τα ρούχα της κι ενώπιον ΌΛΩΝ να μείνει γυμνή, στο τίποτα, τι της έμεινε; Το γκλομπ; Το περιστροφάκι; Οι χειροπέδες;
Μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν μάλλον περήφανη που έχει το μισθό της βρέξει-χιονίσει. Ήταν και οι δικοί της περήφανοι, που η κορούλα τους είναι… μπατσίνα! AME.
Τώρα μάλλον ξέρεις πως είναι όταν σε ξεφτιλίζουν!
Και τι όμορφα που θα ήταν, αν κάποιος ομοφιλόφιλος στρίμχωνε κάνα μπατσάκι και του ‘χωνε ΌΛΟ το γκλομπ στον κώλο. Έτσι…
Για όλες τις φορές που χτύπησε, για όλες τις φορές που παρενόχλησε σεξουαλικά κοπελίτσες, για όλες τις φορές που έδειρε τη γυναίκα του και για όσες αιστάνθηκε πως είναι κάτι περισσότερο, επειδή ΑΠΛΩΣ είναι μπάτσος.
Ακριβώς, δεν έγινες. ΈΙΣΑΙ! Αλλά δεν το έχεις καταλάβει.
Κι εγώ, τώρα, φορώ τα ακουστικά μου, ακούω Manowar, Battle of Hymn και περπατώ στο δρόμο γοργά. Μπαίνω στο μετρό και βλέπω μπάτσους να ακολουθούν. Γλιστράω σε άλλη έξοδο όταν πια φτάνω στην πλατεία.
Τελικά, όταν φοράς Μουσική, τα πάντα γύρω σου αλλοιώνονται. Συμβαίνουν και δε συμβαίνουν. Σα να εξατμίζεσαι κι εσύ μέσα στις σκιές.
Είμαι εδώ, αλλά δε με βλέπεις. Κι ετοιμάζομαι να βρυχηθώ!
Πηγή εικόνων: 1. pcgf-smi.deviantart.com, 2. art-photo.deviantart.com