Ποιος μου ‘κλεψε τον ιστό μου;
demon August 27th, 2008
Ιστός… οίστρος… σκιά, τρίγωνα.
(Πηγή εικόνας: giverny-impression.com)
Δεν έχω κέφι σήμερα. Η ψυχή μου μεταμορφώθηκε σε κοιμισμένο νούφαρο και ξάπλωσε πάνω σε φυσαλίδες γυάλινες. Ταξίδεψε τόσο μακριά από μένα.
Ετοιμαζόμαστε με τον άντρα για την τελευταία, μεγάλη μας μετακόμιση. Αυτής της σεζόν, τουλάχιστον. Να πάμε σπίτι μου. Στο δικό μου σπίτι… εκείνο που δοκίμασα για ελάχιστες ώρες τον Δεκέμβρη; Κι έκτοτε ζω Ηλιούπολη; Ε, σε αυτό. Που ούτε απόλαυσα ποτέ. Κι έτσι αυτό το σπίτι, που έχει ήδη οικειοποιηθεί τα πράγματά μου, θα είναι και ουσιαστικά σπίτι μας.
Σκέψη που ήταν να πραγματοποιηθεί κάτι μήνες πριν. Τότε που, ακόμη και να σε παντρευτώ μετά από 3 βδομάδες γνωριμίας ήμουν ικανή. Διότι για μένα, μόνο έτσι έχει «νόημα» ο γάμος. Στην τρέλα, στο αυθόρμητο πάνω, πριν προλάβεις να σκεφτείς τι έχεις να κερδίσεις, να χάσεις, να δώσεις, να κλέψεις, να συνειδητοποιήσεις ΤΙ ΠΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ!
Ε λοιπόν, αφού μας σκέπασαν τα ξωτικά μας όλο αυτό το διάστημα και μας έχτισαν γερό κουκούλι, είπες (!) να το κάνουμε κι αυτό. Κι έτσι σήμερα, πήγαμε σπίτι μου, πήραμε χαρτί, μολύβι και μέτρο κι αρχίσαμε να προσθέτουμε και να αφαιρούμε εκατοστά, χιλιοστά, σχήματα και βάθη, έπιπλα κι εγωισμούς!
Για να δούμε… θα το πιάσεις τούτο το νούφαρο για μένα; Είμαι πολύ περίεργη…
Πηγή εικόνας: nyclovesnyc.blogspot.com
Τι σου κλέψανε λέει ;
Στον αυθορμητισμό λέμε ναι.
Στον ενθουσιασμό λέμε ναι.
Στην τρέλλα επίσης λέμε ναι.
lol… Κηλαηδόνης?!
Τζοναηδόνης
Είσαι εσύ ένας… μέγας δημιουργός με μέγα οίστρο κι όχι ιστό : )
Τελεια θα πάνε όλα….:)
Ναι, θα το ήθελα!