Τρύπια ψυχή
demon March 12th, 2008
Αναπνέω μαζί με τους μυστηριακούς παλμούς του Sijano Vodjani και προσπαθώ να καταλάβω πού έχει τρυπήσει η ψυχή μου για να τη ράψω.
Βάζω τη μουσική όσο γίνεται πιο κοντά στο αριστερό μου αυτί, μπας και πιάσω το ψεγάδι της. Μάταια…
Με ψαχουλεύω σε κάθε ημιτόνιο, σε κάθε παύση. Ξύνω τα νύχια πάνω στα υφάσματα που περισσεύουν και σκουπίζω τις μύξες που βγάζουν οι κακές μου σκέψεις.
Κολλάω το πράσινο μπουκάλι στο μέτωπό μου, μπας κι αναθαρρήσει λιγάκι το εσωτερικό μου βλέμμα και δει το γύρω του αλλοιωμένο κι πιο ελπιδοφόρο.
Κατεβάζω το στόμιο και το χώνω στα χείλη μου. Ρουφώ πικρή γεύση και καταπίνω απότομα. Ώστε το δηλητήριο να πάει κατευθείαν και χωρίς καθυστέρηση στην ψυχή μου, στις πατούσες μου. Σε ό,τι με ριζώνει σε τούτη τη γη.
Ποιος μου έσκισε το φόρεμα; Ποιος έκοψε κομμάτι από το χάρτινο περίγραμμά μου; Ποιος έχωσε τη βελόνα του στο δέρμα μου και μου χάραξε τρύπα μισοφέγγαρη;
Που να βρω εγώ τώρα τη σχισμή, τη λεκιασμένη επιθυμία να τη μεταποιήσω;
Ποια ξεχασμένη μοδίστρα θα πάρει στα ροζιασμένα της χέρια το σακί να το κάνει δαντέλα; Μετάξι; Ομορφιά; Χάρη; Παρελθόν;
www.sandrophoto.com
heineken πίνεις πάλι?
Ναι, γαμώτο. Εγώ, που σιχαίνομαι την μπύρα. Και το ουίσκι… Ξεκίνησε στη Σαντορίνη, αλλά δεν τελείωσε εκεί. Κοίτα να δεις που βρέχει. Και πριν ξαπλώσουμε ευχήθηκα να ανοίξουν οι ουρανοί, να ταιριάξουν οι θλίψεις μας.
Το αριστερό αυτί μου, νομίζω έχει “χαλάσει” ΑΠΟ τις δυνατές μουσικές…
Η Heineken, νομίζω θα μου στείλει ευχαριστήριο γράμμα ΑΠΟ την τόση κατανάλωση…
Τη μισοφέγγαρη τρύπα σου, νομίζω πως θα βρω και θα (συρ)ράψω
και ΑΠΟ λεκιασμένη επιθυμία θα την κάνω μεταξένιο μέλλον…
Τα φιλιά μου, τρύπια…
[Σιωπή]
Ωραία φωτογραφία!
(ξεθύμωσες;)
Αυτό θα πεις οίστρος by comment! Τα δικά μου, ασχολίαστα!
Γεια σου αγγελάκι. Έλα να κάνουμε μαζί θόρυβο.
Ξεθύμανα. Μου ‘λειψες Μολυβούπολη. Τι φωτογράφιζες πάλι;